De afgelopen 10 dagen hadden Roelien en Cock een verstekeling aan boord. Cock’s nichtje Saskia reisde mee in Jordanië. Terwijl we dit verhaal afmaken (Saskia had al een groot deel geschreven), voelen we de leegte nog in de auto. Saskia is zojuist vanaf Queen Alia Airport vertrokken.
Jullie zijn natuurlijk erg nieuwsgierig wat Saskia van Jordanië vindt. Haar eerste indruk, 10 dagen geleden dus, was dat het een stuk warmer was dan in NL met zijn 6 graden. En ze was blij dat ze was aangekomen op het vliegveld en dat alles goed was gegaan met de bagage. Want daar zaten de mensen thuis nogal mee. Vandaar dat de koffertas ook ingeseald moest worden. In die 10 dagen maakte Saskia alles mee:van zandstorm tot sneeuw.
Een van de eerste dingen die we gedaan hebben toen Saskia er was, was een woestijnkasteel bezoeken. Het kasteel heette Amra en is ruim 1400 jaar oud. Saskia vond het niet zo indrukwekkend. Het watersysteem bestond uit een diepe put en door middel van ezels werd er water uit gehaald. Saskia en Roelien draaiden ook een keer aan het rad om het kostbare water omhoog te krijgen.
Petra, we zijn naar twee Petra’s geweest. Als eerste Little Petra. Waar we gestalked werden door een aardige bedoeíenen-vent. Daarna was die helaas weg en verdwaalden we. Definitie van verdwaald: niet weten waar je bent en ook niet weten waar je heen moet. Saskia komt nu even tot de conclusie dat ze haar hele leven al verdwaald is. We zijn ook naar de grote Petra geweest, de echte Petra. De kloof en de mooie uitgehakte gevels waren zeer indrukwekkend en we hebben ook een boel klimwerk gedaan. Petra is de belangrijkste bezienswaardigheid in Jordanië.
Wadi Rum, een heel groot mooi natuurgebied. Waar je dus ook kan verdwalen, maar gelukkig bestaat GPS. Een beschermd gebied vol met zandduinen, bergen, rotsbruggen en nog veel meer. En natuurlijk ook een mooie sterrenhemel met Steelpannen en Grote Beren. Saskia blijkt heel goed te kunnen klimmen en is volgens Cock een echte klimgeit. Die avond aten we pannenkoeken, waarbij we afsloten met een wadi RUM pannenkoek.
We hebben ontdekt dat de Rode zee helemaal niet rood is. Wellicht zijn er lezers die weten waarom de Rode Zee dan de Rode Zee heet. Geef vooral even een reactie. Saskia en Roelien hebben met plezier gezwommen en gesnorkeld. Cock vond het zoals altijd weer veel te koud. We zijn toen ook door Aqaba gereden onder andere om boodschappen te doen en Saskia’s kaarten van een postzegel te voorzien die hier niet 1 dinar(euro 1.10) per stuk kosten. In Wadi Rum probeerden ze ons af te zetten, maar Roelien had dat door.
Voordat we de weg gevonden hadden naar de Grot van Lot (Bijbelkenners weten dat dat over Sodom en Gomorra gaat) kwamen we bij een school uit. De leraren Engels (ze hadden er 7 voor 900 leerlingen) werden erbij gehaald. Het was een Middelbare school voor jongens tot 18 jaar. Saskia viel tijdens de rondleiding bij alle 900 leerlingen goed in de smaak. We werden door veel klassen geleid en kregen thee in de theaterzaal waar de wanden versierd waren met foto’s van het Jordaanse koningshuis en het Jordaanse leger in actie.
De dag na de Rode Zee kwam de Dode Zee. Deze naam snappen we wel. We hebben het zelf ondervonden. Maar gelukkig leven wij, samen met de twee bacteriën die in de Dode Zee leven, nog wel. Wisten jullie trouwens dat er 7800 keer meer cadmium in de Dode zee zit dan in een gewone oceaan? Cadmium is een giftig zwaar metaal. We kwamen daar een dag later achter in het Dode Zee Museum. Erg interessant.
De doop van Jezus. We hebben nu dé plek gezien waar Jezus is gedoopt. En geloof niets van de verhalen: de dopeplek ligt toch echt in Jordanië en niet in Israël. In feite werd de naam Israël door de gids niet gebruikt in de rondleiding. Alleen hier kan je als burger bij de Jordaan komen. De Jordaan is maar drie meter breed op sommige plekken en een keer fierljeppen en je bent in Israël. Het is hier nog steeds militair gebied.
In de hoofdstad Amman hebben we echt Jordaans gegeten. Je gebruikt dan pannenkoeken als bestek. Alles was wel lekker. We hebben ook een groot Romeins theater bezocht. Een gids liet zien hoe de Romeinse telefoon werkte: je praat gewoon langs de rand van de eerste rij stoelen. Werkt heel goed. Toch wil Saskia haar mobieltje niet kwijt. In een bedoeïenen-winkeltje heeft Saskia een mooie armband gekocht en later hebben we allemaal lekkere koekjes uitgezocht in een lekkere-koekjes-winkel. Samen metc hips is dat onze avondmaaltijd.
Het verblijf in de BraVo bij Cock en Roelien is zwaar vermoeiend. Saskia moet altijd afwassen, om half 6 er al uit en altijd haar spullen gelijk opruimen. Je kan niets laten liggen. Haar echte papa en mama zouden willen dat ze dat thuis ook deed. Helaas, dat kunnen ze vergeten, want thuis beweegt niet zo als de BraVo. In Jordanië gaan Cock en Roelien nu al maanden door het leven als getrouwd stel en deze 10 dagen hebben ze er ook nog een 16 jarige dochter bij. Die al een bod heeft staan om ingewisseld te worden voor twee kamelen. Cock en Roelien wisten niet waar ze die twee kamelen zouden moeten laten dus hebben ze Saskia maar gehouden.
THE END.
(Althans voor Saskia, Cock en Roelien zitten pas / al op dag 68 van de 100 die ze uit Nederland weg willen blijven.)