Vlaams kado We reizen nu rond in Uruguay. Zoals je kunt lezen in deze nieuwsbrief ging dat niet helemaal vanzelf. Vlak voor ons vertrek uit Nederland kregen we een brief van de Vlaamse Belastingdienst. Toen we de BraVo naar Antwerpen brachten heeft men een kiekje van ons gemaakt. Een duur kiekje, want ze vragen ons nu om 800 euro te betalen, omdat we de tol niet hebben betaald. Zelf denken we dat we als oldtimer vrijstelling hebben. Bezwaar is ingediend. Wordt vervolgd.

Nederlands cadeau Na 17 uur vliegen kwamen we begin september in Montevideo aan. Zonder gedoe door de douane. Rustig met de bus naar onze airbnb in het centrum en vlak bij de haven. Lekker rondgeslenterd door het oude koloniale centrum. De dag erna begonnen met de procedure om de BraVo in te voeren. Alles liep lekker, totdat bleek dat onze Nederlandse agent de overtocht niet heeft betaald. Zonder betaling stopt de procedure en wordt de auto niet vrijgegeven. Wij uiteraard meteen contact opgenomen met agent Robert. Hij zou het de komende dagen in orde gaan maken. Ondertussen horen wij van mensen in Montevideo dat het bij Robert wel eens vaker voorkomt dat mensen hun voertuig niet meekrijgen en dan maar zelf nog een keer betalen. Oei, daar zitten we niet op te wachten om nog een keer ruim 3000 euro te betalen.

Zon draait over noord! Wij zijn voor het eerst op het zuidelijk halfrond. Het went nog niet dat de zon nu over noord draait. We gebruiken de zon om ons te oriënteren, maar dat gaat nu regelmatig mis. Willen we zuidwaarts teruglopen naar onze airbnb, dan doen we dat op de automatische piloot midden op de dag met de zon op onze snoet. Hier loop je dan steeds verder van huis. Hopelijk gaat het snel wennen.

Vliegtuigcrash Het was in oktober van 1972. Waar waren we toen? Wat gebeurde er? Cock herinnert zich nog de gijzelingen door de Palestijnen op de Olympische Spelen in München.  Schreef hij een werkstuk over in de brugklas. Hier in Uruguay denken ze dan aan het jonge rugby team dat in oktober met het vliegtuig naar Chili ging om een wedstrijd te spelen. Boven de Andes verongelukte het vliegtuig. Na 8 dagen werd het zoeken gestopt. Na 72 dagen wisten 2 overlevenden de bewoonde wereld te bereiken. Uiteindelijk overleefden 16 van de 45 inzittenden het. Het vliegtuig lag op bijna 4000 meter hoog, temperaturen waren in de nacht 30 graden onder nul en het enige eten bestond uit reepjes mensenvlees. Een indrukwekkend verhaal met daarin de vraag: wat zou jij doen in zo’n geval?

Cadeau in Montevideo Op onze 4e dag in Montevideo blijkt dat we de auto vrij krijgen als we 3800 euro betalen. We hebben geen keus, dus we betalen en spreken met Robert af dat hij ons snel terug betaalt. We krijgen meteen 800 euro overgemaakt. Over de resterende 3000 euro stellen we een betalingsregeling op. Uiteraard is het even afwachten wat het woord van Robert waard is. Op de 5e dag komt er groen licht. We mogen verder met de procedure. Het kost ons bijna de hele dag om alles te regelen. Toegang tot de haven, betaling voor de tijdelijke import, documenten om de BraVo weer uit te mogen voeren en nog wat zaken. Overal “mogen” we met cash dollars betalen. Dat tikt uiteindelijk aan tot bijna 1000 USD. Halverwege de middag staan we dan eindelijk weer naast de BraVo. Omdat de uithalers de lichten hadden laten aanstaan, zijn de accu’s leeg. Dat is snel opgelost met starthulp. In de BraVo zijn een paar kasten opengebroken ,sluitingen stuk,  maar er mist niets belangrijks. We rijden het haventerrein af en gaan bij onze airbnb de rugzakken ophalen. Hmmm… Betaald parkeren, te betalen via een app. Hoe dan? Een voorbijganger komt ons helpen, opent zijn app en betaalt voor ons het parkeergeld. Zo kan het ook. Een mooi cadeau!

Verwennerij We zijn heel blij dat we de BraVo weer hebben! We verwennen de BraVo met diesel, een nieuwe gasfles en een voorraadje eten en drinken voor onszelf. En wij worden verwend met heel veel nieuwe vogels. Denk aan de roodkopgier, campogrondspecht, roodkuifkardinaal, maar ook gewoon de huismus en kieviten, maar dan wel de Amerikaanse varianten. Uruguay heeft overigens 3,3 miljoen inwoners, is ruim 4 keer zo groot als Nederland en er leven dus 25 keer minder mensen op een vierkante km dan in Nederland. Maar wel veel meer vogels.

Mieren Op onze eerste wandeling moeten we een aantal keren over een kolonne mieren heenstappen. De mieren zijn druk bezig met transport. Zware lasten worden met 2 mieren tegelijk gedragen.

Ooievaar Zoals jullie weten zijn er ongeveer 10.000 verschillende vogels op onze planeet, waarvan 645 in Uruguay. Eén daarvan is de Magoeari, een ooievaar die duidelijk afwijkt van het Nederlandse exemplaar.

Zeeleeuw In -of is het op? – Cabo Polonia komen we honderden zeeleeuwen tegen. Zij liggen rustig op een rots en glijden zo nu en dan het water in om een visje te verschalken. Wij zijn de hele dag bezig om ze te vinden en op de gevoelige plaat vast te leggen. Dat lukt goed, zowel met de Nikon als met de DJI-drone. Slechts 1 plaatje delen we nu met jullie. Sorry!

Koeien Uruguay bestaat grotendeels uit vruchtbaar laagland, waar vooral veel veeteelt is. 12 miljoen koeien lopen hier rond. Het gemiddelde veeteeltbedrijf is hier 600 ha groot en heeft 600 koeien. In Nederland is dat 40 ha met 100 koeien. Dus hier is het veel extensiever, schoner en met veel minder boerderijen.

Roodkopgier We zouden het hier kunnen hebben over de roodkopgier en zijn eeuwig doorgaande gezweef op de thermiek. Maar eigenlijk zouden we onze wandeling moeten beschrijven. Een wandeling van 12km in 8 uur tijd. Die vrijwel nergens over een pad ging, maar wel door dicht struikgewas. Met doorns en stekels. Waardoor bebloede armen en benen. En hoe we vlak voor donker toch op een pad kwamen. En we uiteindelijk redelijk uitgeput bij de BraVo terug kwamen. En we erg verlangden om zelf een roodkopgier te zijn.

Bliksem Tot nu toe hebben we alleen maar mooi weer gehad. Plotseling is er een omslag en vult de lucht zich met thunderbold and lighning. Wij zitten gelukkig binnen. En zien om ons heen overal de bliksem inslaan. De regen verandert de onverharde wegen in modderige glijbanen. We glibberen nog een stukje verder en houden het verder voor gezien. De dag erna is weer gewoon zonnig en droog.

Treinta y Tres Treinta y Tres is een stadje in Uruguay dat zijn naam dankt aan de 33 verzetsstrijders die een belangrijke rol speelden in het onafhankelijk worden van Uruguay. De stad heeft daarvoor een Obelisk opgericht. Ook zie je het kenmerkende stratenpatroon.

Museo Trinidad We hebben nu een paar kleine museos bezocht. Steeds worden we met open armen ontvangen, wordt speciaal voor ons de sleutel gehaald of wordt gepoogd de teksten voor ons in het Nederlands te vertalen. Allemaal heel lief en aardig.

Afscheid Zo langzamerhand gaan we afscheid nemen van Uruguay. Een land waar we ons niet op voorbereid hadden. En ons zeer positief heeft verrast. Het wordt wel het Zwitserland van Zuid-Amerika genoemd. Het is het minst corrupte land. Morgen gaan we naar Argentinië, het land van de kettingzaagpresident Milei. Waar de economische en politieke stabiliteit een heel andere is dan hier in Uruguay. We gaan het meemaken. Daarover meer in onze volgende nieuwsbrief. Reacties per email, whatsapp of signal zijn altijd welkom!

Ga verder met deel 3.