Het felbegeerde visum.

Eindelijk kunnen we nu écht met de voorbereiding beginnen voor onze reis naar Wit-Rusland. Slechts een paar dagen voor vertrek zijn onze paspoorten weer terug. Met daarin het zo gewenste visum en de bijbehorende zegels en stempels. De Wit-Russen vinden het blijkbaar gek dat je geen vaste reisroute (marsroute) hebt, geen hotels gebruikt en niet aan kan geven via welke grensovergang je binnenkomt en er uitgaat. Uiteindelijk kregen we het allemaal uitgelegd. En dat voor slechts 337 euro.

Onze nieuwe GPS.

Net zo duur is onze nieuwe GPS: een Garmin Oregon 600. Hierop hebben we nu gedetailleerde kaarten staan van Polen en Wit-Rusland. Lang leve de open source kaarten. Je ziet op de foto ervan (hiernaast) dat de hoofdstad Minsk slechts 1520km vanaf Breukelen is. Vorig jaar zaten we in Portugal met de BraVo: dat is verder weg.

Nieuw filter.

Sinds het Midden-Oosten (lees daarover bijvoorbeeld hier) hebben we geen drinkwaterfilter meer gebruikt aan boord. Voor Wit-Rusland lijkt het ons wel weer handig. We willen zo lang mogelijk Pools water gebruiken. Wit-Rusland is immers het grootste slachtoffer van de kernramp in Tsjernobyl en heeft nog steeds besmet land en water. Ben je een beetje kwijt hoe het ook alweer zat met dat nucleaire experiment in 1986 in Oekraïne? Lees dan hier.

Oh ja, als je nog iets leuks wil lezen over de Witrussische president Aleksandr Loekasjenko, lees dan hier.