Malvinas We zijn in Argentinië! Op 7 landen na het grootste land ter wereld Dat is 82 keer Nederland. En dan rekenen wij niet de grote punt Antarctica daarbij. In 1982 wilde Argentinië nog wat groter worden en bezette het de Britse Falklandeilanden, hier bekend onder de naam Malivinas. Margareth Thatcher (wie kent haar nog?) reageerde met grote militaire inzet. Dat kostte 600 jonge Argentijnen het leven, jongens van 18, 19 jaar oud. Het eerste bord dat we na de grens zien, zegt dat de Malvinas voor altijd bij Argentinie horen. Belangrijkste gevolg van die oorlog is dat er een einde kwam aan de militaire dictatuur.

Buenos Aires Buenos Aires is de hoofdstad en er wonen 17 miljoen mensen, een derde van alle Argentijnen. Het is inderdaad een stad die 24 uur per dag leeft. We staan met de BraVo vlak bij de Rio Plata, de enorme baai die in de Atlantische Oceaan uitkomt. Eigenlijk moeten we hier parkeergeld betalen, maar de betaalapp wil een Argentijns BSN-nummer zien. Hebben we niet. De parkeerwachter die met zijn motor met camera’s de controle doet, geeft ons de tip om onze nummerplaten af te plakken. Doen we. Blauw en geel overheersen in de wijk La Boca. Het zijn de clubkleuren van Boca Juniors, één van de 2 grote voetbalclubs van BA. De wijk is eind 19e eeuw ontstaan als migrantenwijk. Vooral Italianen streken hier neer. De Italiaanse genen zie je in heel Argentinië terug in het taalgebruik. Behalve met woorden spreken de Argentijnen ook heel erg met hun handen. In deze volkswijk kopen we ook 2 Argentijnse SIM-kaarten. Kopen gaat makkelijk, het werkend krijgen kost meer moeite. Maar de 2 hulpvaardige dames in het winkeltje krijgen het voor elkaar. En meteen geven ze ons het advies om voor het donker weer de wijk uit te zijn. Voor ons voelt het echter goed en veilig.

Vlagvertoon Overal zie je hier wel vlaggen wapperen, maar die op de Plaza de Mayo is de grootste die we tot nu toe gezien hebben. Elke avond wordt die met veel eerbetoon binnengehaald. Uiteraard zonder de grond te raken en hij wordt door 8 man zo opgevouwen dat de zon netjes boven op ligt.

Free Tour In de loop der jaren zijn we groot fan geworden van Free Tours. Je geeft je op voor een “gratis” rondwandeling en na afloop bepaal je zelf wat je betaalt. Heel vaak hebben we een goed geïnformeerde gids die graag op onze soms bijzondere vragen antwoord geeft. Deze keer hebben we Nahuel die helemaal verliefd is op BA. Met woorden én handen vertelt hij dat eigenlijk alle belangrijke Argentijnen ergens Italiaans bloed hebben. Van de Paus tot de huidige president Milei. Aan het eind vraagt hij hoeveel koloniale gebouwen we gezien hebben? Het juiste antwoord is: nul. De Argentijnen hebben in hun gouden eeuw alles vervangen door eigen paleizen, vaak met Italiaanse of Franse architecten.

Eva Perón Op de begraafplaats van Recoleta ligt tegenwoordig Evita Perron begraven. In eerste instantie onder haar meisjesnaam Duarte. Met name de militaire dictators waren bang voor de (populariteit van) de Peróns. Juan Perón was president van 1946 tot 1955.Eva was zeer populair. Ze stierf op 33 jarige leeftijd aan kanker. Tot 1973 mocht  de Peronistische partij onder het militaire bewind niet meedoen aan de verkiezingen. Juan Perón won op 78-jarige leeftijd weer de verkiezingen, maar zonder Evita hield hij dat maar 9 maanden vol. Evita is voor veel Argentijnen nog steeds een heilige. Het is dan ook druk bij haar graf.

Tegu Aan de zeekant van de stad maken we een wandeling en komen deze tegu tegen. Daarna nemen we nog één keer deel aan het chaotische stadsverkeer. Bussen en taxi’s die zonder om te kijken een baan of 5 opschuiven, ineens stoppen of rechts inhalen. Dat hoort erbij.

Onze bestaanszekerheid We zijn op de eindeloze pampa: hier zijn meer koeien dan Argentijnen. Veel vlees is voor de export. Vlees is hier behoorlijk goedkoop, maar gek genoeg is zuivel peperduur. Denk aan 9 euro voor een liter gewone yoghurt. Ook groenten en fruit zijn duurder dan in Nederland. Wij kunnen het betalen, maar voor de “gewone hardwerkende Argentijn” is het lastig. President Milei heeft de meeste subsidies afgeschaft, om zo de inflatie een halt toe te roepen.

Museum Guamini In Guamini willen we een museum bezoeken dat een beeld moet geven van de kolonialisatie van dit deel van Argentinië. In de zogenaamde woestijnoorlog zijn de oorspronkelijke inwoners verdreven, vermoord of tot slaaf gemaakt. De Jezuïeten speelden daar ook een belangrijke rol in. Helaas is het museum ook slachtoffer van het Mileibewind om te stoppen met subsidies. In een achterafgebouwtje werken nog 2 mensen aan de collectie. Ze zijn vooral bezig om de spullen te beschermen tegen weersinvloeden. Het museum is zo lek als een mandje.

Epucuen Het gebeurde op 10 november 1985. Hevige regen en een damdoorbraak zetten het stadje Epucuen onder water. Er vielen geen slachtoffers, maar de stad werd nooit meer bewoond. Het is nu een bezienswaardigheid.

Lago Epucuen Epucuen ligt aan een zoutwatermeer. Er werd hier veel zout gewonnen, maar door de klimaatverandering valt er hier meer regen en is het zoutgehalte te laag geworden. Aan de bomen is nog wel te zien hoe zout het hier was.

Cerro Gran Chaco De pampa sluit in het zuiden af met een kleine bergketen. Wij willen daar een wandeling maken. Vanwege een pijnlijke rug van Roelien gaat Cock alleen. Al snel blijkt dat het een pittige wandeling is. Het gaat steil omhoog en handen en voeten zijn nodig om verder te komen. Er zijn geen markeringen en Cock’s tempo ligt erg laag. Na 4 uur is ie halverwege. Nog 5 uur licht voor de 2e helft. Ook de afdalingen zijn bijna alpien. Later blijkt dat andere mensen daar abseilend omlaag zijn gegaan.

Vakantie Na de bergtocht van Cock is het tijd om even te relaxen. Kopje thee, koekje en bergen op de achtergrond.

Einde vakantie Na de bergtocht van Cock gaat het ’s nacht hard regenen. Daar knapt de weg niet van op. Een lokale boer – op paard – geeft ons de tip om voorzichtig te rijden. Dat was een understatement. Al snel glijden we alle kanten op en komen dwars op de weg te staan. Met rijplaten en de lier komen we weer in de goede richting. Geleerde les: als het geregend heeft op deze mooie vruchtbare klei: wacht geduldig totdat het pad weer droog is. Of neem een paard.

Monniksparkiet Is nooit alleen en maakt heel veel herrie.

Nandoe Het is een vogel, maar hij vliegt niet. Zoals de Engelsen zo fraai zeggen: a flightless bird.

Flamingo en meer We staan hier op een dam dwars door een meer. Het barst van de vogels. Voor Roelien voelt dat als een kadootje. We zien flamingo, steltkluut, coscoroba (een zwaan) en nog veel meer.

Financieel verslag We kregen van jullie behoorlijk wat opmerkingen rond onze financiële perikelen. Hierbij een update. De Vlamingen trekken hun aanslag in. Dus die 800 euro hoeven we niet te betalen. De dubbele kosten voor de verscheping nemen af: Robert heeft weer 1000 euro overgemaakt. In Argentinië betalen we 90 eurocent voor een liter diesel. Crowd funding is nog niet nodig.

Eindeloos Voor ons staat deze weg symbool voor onze vakantie: eindeloos. Met deze nieuwsbrief hopen we jullie weer een kijkje in ons leven hier te hebben gegeven. Heel veel komt niet aan bod. De leuke contacten met de Argentijnen, hoe wij ingespeeld zijn op elkaar, de nukken van de Bravo én hoe wij dat weer oplossen. We voelen ons zeer bevoorrecht dat we deze reis mogen maken, terwijl er tegelijkertijd zoveel ellende op de wereld is. We beseffen heel goed dat we het met z’n allen zeer goed hebben in Nederland. Als altijd: reacties welkom!

Ga verder met deel 4.