Hieronder staat een stukje over water en olie op landsniveau. Hoe gaan wij daar eigenlijk mee om? Op de foto zie je de verbinding: Cock neemt wat ˜heilig” Jordaanwater. Een handvol water is natuurlijk niet genoeg voor ons. Als we zuinig aan doen, dan kunnen we met de voorraad aan boord tien dagen vooruit. In de echt droge gebieden hoeven we dus niet te tanken. De kwaliteit hebben we zelf in de hand, omdat we een goed filter gebruiken voor het water dat we drinken. Betalen van het ingenomen water doen we meestal met een zak kruidnoten en een kaart van de BraVo. Soms betalen we echt en dan kan de prijs oplopen tot het 500-voudige van Nederland (waar immers voor 1 eurocent 10 liter zeer schoon drinkwater uit de kraan komt). In de Sinaï was het water bijna net zo duur als de diesel!

Over de kwaliteit van de diesel hebben we hier niet te klagen. In Rusland hebben we wel op spul gereden dat meer op asfalt leek dan op diesel. Dagelijkse verstopte filters leverde dat op. Ook verkrijgbaarheid is geen probleem. We hebben één of twee keer gehad dat we niet konden tanken. Gelukkig hebben we dan nog voldoende diesel aan boord. Met volle tanks kunnen we 2500 tot 3000 km rijden. Uiteraard afhankelijk van het terrein. Zand is een echte brandstofslurper.

Nu we toch met vloeistoffen bezig zijn: onze eigen drankjes. Melk is slecht aan te komen. Alleen langhoudbare gesteriliseerde melk is redelijk verkrijgbaar. Frisdrank en zeker Coca Cola is geen enkel probleem. Alcohol is soms lastig in islamitische landen (merkte ook Arike al op in een reactie), maar tot onze verbazing was Syrië het tolerantst op dit gebied. Er wordt hier zelfs wijn verbouwd en verkocht. Bier is er meestal ook wel, maar vaak tegen westerse prijzen. Arak (of raki) is goedkoop, dus we bedenken alle mogelijke combinaties om arak te drinken. Een favoriet is 1 deel arak, 3 delen Fanta en 1 deel koud water.

En natuurlijk zijn daar de koffie en de thee. Wat zou het Midden-Oosten zijn zonder deze dranken? Overal krijgen we het aangeboden, bij grensovergangen, in winkels, maar ook als we de weg vragen. Vaak slaan we het af, maar soms drinken we een glaasje mee. Zoals nu in het internetcafé.