Zonder tekst….

Gek genoeg hebben we maar 1 foto van de zojuist opnieuw geschilderde BraVo. Alle teksten, zowel van de Feuerwehr als van Bravotravel zijn er af.

Op het dak zie je gebogen platen liggen die we gaan gebruiken voor de carport van de BraVo. Uiteraard 2e hands, dus duurzaam hergebruik. Ondertussen staan alle teksten er weer op, maar dat ga je pas in een volgende blog zien. Dat wordt waarschijnlijk een bericht vanuit Portugal!

IJsland 1993 – reis der reizen

IJsland 1993 blijft voor ons toch een beetje de reis der reizen. Op de eerste plaats omdat Cock toen tijdens zijn 3-maandse tocht daar Roelien leerde kennen. En op de tweede plaats omdat bleek dat zelfs met het reisadvies over eigen voertuigen je op IJsland een zeer geslaagde reis kan maken.

Zoals de trouwe lezer van onze ‘vaste’ site weet waren we in 2006 ook op IJsland, maar dan met de BraVo. Met name onze Vlaamse mede-reizigers hebben toen weer voor een mooie reis gezorgd. Samen met het schitterende landschap en de vriendelijke bewoners natuurlijk.

We moesten weer even wat schrijven, want de volgende echte reis met de BraVo zal waarschijnlijk pas voorjaar 2012 worden, naar Portugal.

Vuurwerk met accu’s

Een ieder weet dat niet opgeladen accu’s snel bevriezen. Een graad of vijf vorst is al voldoende. Ook bij ons is die kennis aanwezig. Alleen ontbrak de tijd om de accu’s te controleren. Het voordeel is dat je nu kan zien hoe een accu opgebouwd is. Je ziet aan de dunne platen dat dit een boordaccu was om de verlichting, koelkast en dergelijke op te laten draaien. Een startaccu heeft dikkere platen. In theorie kan een boordaccu vaker opgeladen worden. Mits het niet vriest natuurlijk.

Hiermee is weer bewezen dat de BraVo harder slijt van het stilstaan dan van het gebruiken. Maar weer snel een reis bedenken!

Zonder zorgen

Met een prachtige winterzon rijden we eerst maar eens 2500 km naar het zuidoosten. Vrij snel lukt het ons om los te komen van wat een paar dagen geleden nog belangrijke dagelijkse beslommeringen waren. Als aandenken aan Nederland hebben we nog wel onze prachtige Bravotravel-overalls.

Onderweg naar Turkije doen we ook nog wel wat nuttigs. We leren het Arabische alfabet. Geen makkelijke klus, de 26 letters kennen we nu. Snel herkennen lukt nog niet. Een complicatie is dat het Arabisch voor elke letter 4 schrijfvormen kent: als begin-, midden-, eind- en losstaande letter. Verder leren we de CD-speler beter kennen. We hebben namelijk CD’s gebrand in MP3-format. Er kunnen dan 160 nummers op 1 CD. Met willekeurig afspelen is het steeds een verrassing welke artiest er nu weer langs komt. Erg leuk. Eigenlijk vinden we ons hele rijdende huisje wel erg leuk. Lekker knus, lekker warm (ook bij een buitentemperatuur van min 5). We zijn gewoon gelukkig en tevree.

Op de tweede foto zie je ons terwijl we wandelen in de Alpen, in het grensgebied van Oostenrijk en Slovenië. Voor de liefhebbers: het profiel van de banden was bij vertrek 19 mm.

Klimaatneutraal reizen

Zelf houden we al jaren een CO2-boekhouding bij. Eigenlijk zou iedereen dat moeten doen. Een gemiddeld huishouden stoot 9000 kg CO2 per jaar uit voor verwarming, elektriciteit en vervoer. Bij ons is dat 1400 kg omdat we klimaatneutrale groene stroom afnemen, zonneboiler en zonnepanelen op het dak hebben en omdat we voornamelijk met de trein reizen. Voor deze reis naar het Midden-Oosten zullen we 10.000 kg extra CO2 de lucht inblazen. Dit alles past nog met gemak in ons CO2-rantsoen, aangezien we ook nog een aantal hectare nieuwe bosaanplant in Polen en Zuid-Amerika hebben. Dit compenseert ons ruimschoots.

Wil je zelf ook eens rekenen aan je CO2-uitstoot, klik dan hier.

Veiligheid

Is het nou veilig zo’n reis, vragen mensen ons wel eens. Ach, dan leggen we dat toch even uit op het weblog. Er zijn vele soorten veiligheid. We bekijken het vanaf onze kant. Misschien is tijdens reizen het verkeer wel de grootste risicofactor. Met onze eigen onvolprezen expeditietruck zullen wij niet zo snel slachtoffer zijn. De kans op beroving en zo schatten we ook laag in, omdat we weten dat we niet de uitstraling hebben van rijke mensen. Onderweg houden we ook rekening met de lokale cultuur en hopen op die manier ook respect voor onszelf en onze spullen te krijgen.

Verder zitten we deze reis vooral in islamitische landen. Hiervan hebben we de ervaring dat gastvrijheid zeer belangrijk is. Zeker buiten de grote steden zullen we dan ook geen problemen hoeven te verwachten.

En dan is er nog de veiligheid voor de gezondheid. Daarvoor zijn we ingeënt. Om precies te zijn tegen gele koorts (in 1986…), typhus (ook ietwat verlopen), hepatitus-A (ook wel geelzucht), difterie, tetanus en polio. En verder heeft apotheker Roelien ervoor gezorgd dat we weer een goed gevulde medicijnkist meenemen. Dus aan opblaasbare spalken, vette watten, spierverslappers en pleisters geen gebrek.

Wie zal dat betalen?

Is zo’n reis van 3 maanden nou duur, vragen mensen ons. Eigenlijk weten we dat niet. Wat we wel weten, is dat we het kunnen betalen. En wij willen het ook betalen. Het is een kwestie van keuzes maken. De één kiest voor een keuken (sorry broer!), de ander voor modieuze kleren of voor regelmatig een nieuwe auto. We willen hier best het geheim verklappen. Het geheim zit in een formule: inkomsten minus uitgaven. Als die uitkomst positief is, dan ben je aan het sparen. Vervolgens kan je bijvoorbeeld met dat geld op reis gaan. Zo doen wij dat!

Toch even gekeken op cbs.nl. Ruim 80% van de Nederlanders gaat op vakantie en met z’n allen geven we daar elk jaar ruim 11 miljard Euro aan uit. Twee Betuwelijnen per jaar zeg maar. Maar ik geloof dat we meer mopperen op de Betuwelijn dan op de 2 keer hogere uitgaven voor vakanties. Appel-peer-vergelijking zeker?

En we letten ook op de kleintjes. Met het publiceren van deze foto, hopen we op een kleine bijdrage van RTV-Utrecht…

Help – Saskia gaat mee

Onze reisplanning was heel eenvoudig. 25 december 2008 rijden we de straat uit en 5 april 2009 rijden we de straat weer in. Het 16-jarig nichtje van Cock, Saskia, wil echter graag een weekje mee. En wel in haar februari-vakantie. Dus vroeg ze waar we dan zijn. Nou, eh, geen flauw idee. Misschien in Egypte of  toch nog in Jordanië. Dat spreekt natuurlijk niet handig af. Dus zijn we het hele weekend aan het puzzelen geweest en nu hebben we ineens een soort draaiboek. Nou ja, we weten nu dat we in week 9, Saskia’s week, in Jordanië zitten. Dus gaat Saskia een ticket regelen voor Amman. Leuk!

Wet van Murphy

Bloggen helpt blijkbaar. Wij kregen het advies van ervaringsdeskundigen om niet-klevend klittenband bij de HEMA te kopen. (Is dit nu sluikreclame of moeten we de HEMA om sponsoring gaan vragen?) We moeten het nog uitvoeren maar gaan het zeker doen. Wolter bedankt!

Om ons alvast te laten wennen aan het feit dat niet alles van zelf zal gaan, geven Lonely Planet en de Postbank ons een voorproefje. Loney planet had een mooie aanbieding. 3 Reisboeken voor de prijs van 2. Echte Hollanders als wij toch zijn, meteen 3 reisboeken besteld, Syrië, Jordanië en Egypte. Helaas staan naast het vak van Syrië de boeken van Sri Lanka. Ligt niet helemaal op de route. Mailtje gestuurd, boek van Syrië alsnog ontvangen en Sri Lanka maar weer terug gestuurd.

De Postbank weet het te presteren om onze maximaal 60 dagen doorlopende reisverzekering met werelddekking te verlengen met 40 dagen europadekking. Hebben we niet zo veel aan in het Midden-Oosten. Want iedereen die een beetje heeft opgelet bij aardrijkskunde, of hoe dat tegenwoordig ook mag heten, zou moeten weten dat dat bij Azië hoort. Of wordt de EU nog groter? Wij hebben daar nog niks van vernomen.

Nieuwe banden

Nog minder dan 5 weken te gaan. Het is een beetje raar om het nu buiten te zien sneeuwen en tegelijkertijd bezig te zijn met de voorbereidingen van een 3-maandse reis door het woestijnige Midden-Oosten.

Cock is deze week druk bezig geweest met de nieuwe banden monteren. Heavy moet in dit geval letterlijk genomen worden. De banden wegen ruim 80 kg per stuk en de velgen slechts 50 kg. een  compleet wiel weegt dus 130 kg. Het was wel een goede oefening in banden wisselen. Dat kunnen we nu dus zelf. in 1 tot 2 uur ligt er een nieuwe band om de velg. Best handig als de eerstvolgende garage 500 km verderop zit.

Oh, ja: Roelien is druk bezig met het maken van gordijnen en muggengaas. Het zelfklevende klitteband kleeft aan naalden (laat ze zelfs breken), maar blijft niet zitten op de gaatjes van het muggengaas. Ook niet op de stof rond de gaatjes trouwens. Op dit moment is het niet verantwoord dat Roelien een berichtje schrijft. Voldoet niet aan netjes woordgebruik…