Met de BraVo hebben we de meeste landen rondom Israël bezocht, zoals Syrië, Jordanië en Egypte. Vanwege visumproblemen konden we toen niet Israël in. Dus dan nu maar gewoon met het vliegtuig en een huurautootje.
Van deze reis hebben we 3 nieuwsbrieven gemaakt:
IJsland 1993 blijft voor ons toch een beetje de reis der reizen. Op de eerste plaats omdat Cock toen tijdens zijn 3-maandse tocht daar Roelien leerde kennen. En op de tweede plaats omdat bleek dat zelfs met het reisadvies over eigen voertuigen je op IJsland een zeer geslaagde reis kan maken.
Zoals de trouwe lezer van onze ‘vaste’ site weet waren we in 2006 ook op IJsland, maar dan met de BraVo. Met name onze Vlaamse mede-reizigers hebben toen weer voor een mooie reis gezorgd. Samen met het schitterende landschap en de vriendelijke bewoners natuurlijk.
We moesten weer even wat schrijven, want de volgende echte reis met de BraVo zal waarschijnlijk pas voorjaar 2012 worden, naar Portugal.
Voor veel mensen staan de Canarische eilanden bekend om hun eeuwige zon.
Voor ons waren er echter ook wolken, zoute nevel en veel zand beschikbaar. Aan golven dus geen gebrek. We zitten hier ook de ruige westkust.
Wij reizen hier een weekje rond met huurauto en tent. Vanwege de harde wind staat de tent vaak in de ‘luwte’ van de auto. 
Cactussen zijn ook overal te vinden. Tijdens een wandeling ook in de armen van Cock als hij (weer eens…) een ongebruikelijke route neemt.
We gaan het binnenland van Fuerteventura in. Het is echt een vrijwel onbewoond eiland als je niet in de toeristencentra zit. Het komt dan ook zelden voor dat we iemand kunnen aanspreken of we ergens ons tentje mogen bouwen. Deze keer staan we in een Palmeria. Het hele eiland heeft slechts 6 gemeenten. Vroeger waren dat belangrijke grenzen van stammen. Nu staan er nog steeds de poorten.
Omdat Fuerteventura geen hoge bergen heeft, blijven de wolken niet hangen.
Vocht uit de lucht wordt opgevangen met hulp van netten.
De naam ‘Canarische’ eilanden komt waarschijnlijk van het Latijnse woord voor hond. Vandaar deze aanbidding van Roelien van de Canarische hond.Aan de oostkust komen we weer meer in bewoond gebied. Hier betekent dat dat er vooral Duitse ex-hippies zitten.
Aan de zuidkust worden we weer volledig gegeseld door de wind. Coupe ravage is hier de heersende mode.
Door militaire oefeningen van de Spaanse marine zijn er hier de afgelopen tientallen jaren vele walvissen gestrand. Door het gebruik van sonar onder water werden de walvissen gedesoriënteerd.
Vanwege het weinige uren daglicht staan wij ook vroeg op. Hierdoor getuige van deze mooie zonsopkomst.
De Canarische eilanden zijn van vulkanische oorsprong. Anders dan op IJsland bevinden de vulkanen zich hier op de zeebodem. Het duurde vanwege de diepte lang voordat de lavavelden boven zeeniveau uitkwamen. Eigenlijk is Fuerteventura 3800 meter hoog, maar daarvan steekt slechts 800 meter boven water uit.
In het noorden komen we in een grote zandvlakte terecht. Wit zand nota bene. Heel zelden op een vulkanisch eiland en dan ook bijzonder beschermd.
En tot slot, helaas, de terugvlucht. Wij kijken terug op een mooi reisje. En we zullen even moeten wennen aan Nederland, waarvan men zegt dat er nu sneeuw ligt en het 10 graden vriest…