Wind Wie Patagonië zegt, zegt wind. Wie Zuid-Patagonië zegt, zegt veel wind. Voor de Spanjaarden in de 16e eeuw al een reden om hier geen grote kolonie van te maken. Ook wij hebben soms met windkracht 9 te maken en in de windvlagen zelfs windkracht 13, zeg maar 130 km/uur. De Patagoniërs trekken zich er weinig van aan. Een extra sjaal om je nek warm te houden en daar waar het stoffig is, doe je een doek over je neus en mond. Wij doen ook gewoon ons ding. En gelukkig is de meeste tijd de wind wel onder windkracht 7. Op de foto zijn we wandelend op weg naar een afgelegen kolonie van zeeleeuwen en zeeolifanten. Ook hier veel wind en we houden pauze bij een verlaten autobus.

Oud en nieuw Nog lange tijd is onze Mercedes in Brazilië gemaakt. Die zijn jonger dan de onze, maar hebben een (nog) zwaarder leven gehad. En zijn dus soms al afgedankt. Dit exemplaar staat gewoon op straat. Soms is er wel verbazing dat wij onze once-treize (de 1113) hierheen hebben verscheept. Maar als ze dan binnen kijken, dan raken ze helemaal enthousiast over onze BraVo. Zoals jullie natuurlijk al lang weten is dat onze afkorting voor BRAndweerVOertuig.

Wasbord Over zwaar leven gesproken: het rijden over wasbordwegen is slopend. Zowel voor de BraVo als voor ons. Het wasbord ontstaat doordat de vering van voertuigen steeds opnieuw extra hard drukt in de lage delen, zodat die nog lager worden. Onze vering is traag, dus wij hebben er extra last van. Rustig rijden dus. Denk aan 20km/u.

Vogels spotten Roelien wordt steeds luier met vogels bekijken. Ze probeert met de vogels af te spreken dat ze zich melden op het dak van de cabine. Zoals hier met de campospotlijster.

Magelhaen pinguïn De pinguïns vertikken het om zich op de catwalk (birdwalk?) van Roelien te laten zien. Dus daar moeten we zelf naar toe wandelen. De Magelhaen pinguïns zijn hier bezig met elkaar het hof te maken (geluid lijkt op het balken van ezels), nesten te bouwen en 2 eieren te gaan leggen.

Zuidkaper De zuidkaper is een walvis die last heeft van zeepokken: kleine kreeften die zo meeliften om onder water plankton te kunnen scoren. Meeuwen vinden deze kreeftjes ook lekker. De zuidkaper is een rode lijst soort en heeft het door vervuiling en klimaatverandering heel zwaar. We voelen ons bevoorrecht om dit dier van 15 meter en 60 ton hier te zien.

Zee-olifant Over gewichten gesproken. Mannetje zee-olifant weegt 5000 kg en is 5 meter lang. We zien het mannetje het vrouwtje bespringen, dat ziet er zwaar uit voor het vrouwtje dat maar 800 kg weegt en 3,5 meter lang is. Een mannetje heeft meestal een harem van 20 vrouwtjes. Op de foto zie je ook een net geboren baby.

Peludo Behalve vogels en zeedieren zijn er natuurlijk ook landdieren. Hier een geschubd exemplaar: de Peludo.

Dino Behalve vogels, zeedieren en landdieren zijn er natuurlijk ook uitgestorven dieren. Hier de dinosaurus. Er worden in Zuid-Amerika heel veel resten gevonden. Niet zo gek natuurlijk als je weet dat 66 miljoen jaar geledende dinosaurussen de genadeklap kregen door de meteoriet inslag in de Chicxulubkrater van Mexico.

Welshmen Behalve vogels, zeedieren, landdieren en uitgestorven dieren zijn er natuurlijk ook mensen. In Trelew wonen nog steeds veel mensen uit Wales. Het Welsh zie je dan ook nog regelmatig. Zij zijn hier in 1865 met 153 Welshmen (M+V) gekomen om het “lege” Argentinië te bevolken.

Tehuelche Dat lege land had echter al eeuwenlang inwoners: de Tehuelche. De samenwerking met de kolonialisten lukte niet zo goed. Nu zijn de Tehuelche uitgestorven, door “gewone” moordpartijen, maar ook doordat ze niet tegen Europese ziekten konden. Triest.

Guanaca De guanaca is de kameel van dit droge en winderige deel van Argentinië. Ze kunnen heel goed lang zonder water. En het zijn elegante beesten om te zien. Grappig is hier de interactie met de Magelhaen pinguïn.

Energie Argentinië heeft veel olie en gas. Ondanks dat ze het Akkoord van Parijs hebben getekend, worden er nog steeds nieuwe olie- en gasvelden zowel op land als in zee in productei genomen. Het IMF moedigt dit ook aan, zodat de buitenlandse schulden afbetaald kunnen worden. Klimaatactivisten worden landverraders genoemd. Het landschap staat vol met ja-knikkers.

Spoorvorming In de gebieden met olie- en gaswinning is er veel zwaar transport. En dat levert spoorvorming op, waar wij dan weer last van hebben. Straf voor de klimaatactivist?

Versteend En dus verlaten we het asfalt maar weer en gaan naar een plek waar versteende bomen liggen. Ze zijn geveld door zware stormen tijdens een vulkaanuitbarsting, bedekt onder lava, versteend en vervolgens door erosie weer aan de oppervlakte gekomen. Moeilijk te begrijpen dat hout steen kan worden.

Basalt Vulkanisme, aardbevingen en schuivende continentale platen: het hoort allemaal bij elkaar. Zoals je op school geleerd hebt: de dynamiek van de plaattektoniek. De basaltkolommen zijn hier fraai vervormd onder invloed van hoge temperatuur en druk.

Zand of water Soms weten we het even niet. Ligt daar nu een zandvlakte met ribbels of is het golvend water?

Slijk der aarde We zijn miljonair! De inflatie in Argentinië is niet gering. Helaas drukken ze geen nieuwe grotere biljetten, waardoor nu het grootste biljet van 1000 pesos 80 eurocent waard is. Diesel tanken kost ons 2 ton.

Roodpootaalscholver We zagen een paar roodpootaalscholvers. Pas toen we de drone de zee opstuurden, zagen we (in tegenlicht) dat er een enorme kolonie in de rotsen zat. Het is nu broedseizoen.

Guano Voor de uitvinding van de kunstmest was vogelpoep – guano – een geliefd product. Dat werd dan ook volop verzameld, zelfs in het broedseizoen. Op zich best dom, want hierdoor verstoorden de mestverzamelaars de aanwas van de guano. En het reduceerde de populatie van de keizeraalscholver enorm.

Kruiskoppeling We hebben er nu ruim 5000km opzitten en de BraVo houdt zich goed. Soms trilt er wat los of moeten we een filter vervangen. Deze keer hadden we een geluid dat we niet konden plaatsen. Een raar gezoem. Eerst dachten we aan de V-snaren of aan lagers van dynamo of waterpomp. Uiteindelijk voelden we dat er een kruiskoppeling warm werd. Die bleek versleten. In een kleine garage hielp Alex ons weer op weg. Eerst 2 uur werk om de kruiskoppeling uit elkaar te halen, daarna zijn we een uur lang gaan shoppen om aan vervangende lagers te komen, daarna weer een uurtje om de boel in elkaar te krijgen. Dus 4 uur later en 150 euro armer konden we weer zonder gezoem rijden.

Malvinas Op advies van één van de lezers van deze nieuwsbrief bezochten we het Malvinas-museum in Rio Gallegos. Indrukwekkend om te zien hoe de in feite domme (Falkland)oorlog met de UK hier als heldendaad wordt gezien. In het museum krijgen we een rondleiding door een Malvinas-veteraan. De foto waarop de Engelsen zich overgeven heeft hier een prominente plek. Iets minder aandacht is er voor het moment dat de Argentijnen zich een paar maanden later gewonnen moesten geven.

Laguna Azul Hoe zuidelijker, hoe meer vulkanisme. Laguna Azul is een voorbeeld van een vulkaankrater die zich later vulde met water. Eindelijk weer eens een dronemissie ondanks de nog steeds stevige wind. Zelfs met windvlagen van meer dan 60 km/u blijft ie behoorlijk goed bestuurbaar. Bij deze de complimenten aan de Chinese dronebouwer DJI.

Magelhaen gans En dit is alweer het laatste item in deze nieuwsbrief. Het is best een lange geworden, maar er is zoveel te vertellen over Pategonië! Hopelijk zijn jullie tot hier gekomen. Dank weer voor het lezen. Er staan nog wat vragen open van jullie. Komen we later of in een persoonlijke reactie op terug. Op de foto zie je mannetje en vrouwtje Magelhaen gans. Zij trekken zich niets aan van grenzen. Wij ook niet. Nu even een weekje (of 2) Chili in en dan naar Argentijns Vuurland. Daaraan gaan we onze vijfde nieuwsbrief wijden. Heb je nog vragen, reacties of opmerkingen: stuur ze per Whatsapp, Signal of email.

Ga verder met deel 5.

Malvinas We zijn in Argentinië! Op 7 landen na het grootste land ter wereld Dat is 82 keer Nederland. En dan rekenen wij niet de grote punt Antarctica daarbij. In 1982 wilde Argentinië nog wat groter worden en bezette het de Britse Falklandeilanden, hier bekend onder de naam Malivinas. Margareth Thatcher (wie kent haar nog?) reageerde met grote militaire inzet. Dat kostte 600 jonge Argentijnen het leven, jongens van 18, 19 jaar oud. Het eerste bord dat we na de grens zien, zegt dat de Malvinas voor altijd bij Argentinie horen. Belangrijkste gevolg van die oorlog is dat er een einde kwam aan de militaire dictatuur.

Buenos Aires Buenos Aires is de hoofdstad en er wonen 17 miljoen mensen, een derde van alle Argentijnen. Het is inderdaad een stad die 24 uur per dag leeft. We staan met de BraVo vlak bij de Rio Plata, de enorme baai die in de Atlantische Oceaan uitkomt. Eigenlijk moeten we hier parkeergeld betalen, maar de betaalapp wil een Argentijns BSN-nummer zien. Hebben we niet. De parkeerwachter die met zijn motor met camera’s de controle doet, geeft ons de tip om onze nummerplaten af te plakken. Doen we. Blauw en geel overheersen in de wijk La Boca. Het zijn de clubkleuren van Boca Juniors, één van de 2 grote voetbalclubs van BA. De wijk is eind 19e eeuw ontstaan als migrantenwijk. Vooral Italianen streken hier neer. De Italiaanse genen zie je in heel Argentinië terug in het taalgebruik. Behalve met woorden spreken de Argentijnen ook heel erg met hun handen. In deze volkswijk kopen we ook 2 Argentijnse SIM-kaarten. Kopen gaat makkelijk, het werkend krijgen kost meer moeite. Maar de 2 hulpvaardige dames in het winkeltje krijgen het voor elkaar. En meteen geven ze ons het advies om voor het donker weer de wijk uit te zijn. Voor ons voelt het echter goed en veilig.

Vlagvertoon Overal zie je hier wel vlaggen wapperen, maar die op de Plaza de Mayo is de grootste die we tot nu toe gezien hebben. Elke avond wordt die met veel eerbetoon binnengehaald. Uiteraard zonder de grond te raken en hij wordt door 8 man zo opgevouwen dat de zon netjes boven op ligt.

Free Tour In de loop der jaren zijn we groot fan geworden van Free Tours. Je geeft je op voor een “gratis” rondwandeling en na afloop bepaal je zelf wat je betaalt. Heel vaak hebben we een goed geïnformeerde gids die graag op onze soms bijzondere vragen antwoord geeft. Deze keer hebben we Nahuel die helemaal verliefd is op BA. Met woorden én handen vertelt hij dat eigenlijk alle belangrijke Argentijnen ergens Italiaans bloed hebben. Van de Paus tot de huidige president Milei. Aan het eind vraagt hij hoeveel koloniale gebouwen we gezien hebben? Het juiste antwoord is: nul. De Argentijnen hebben in hun gouden eeuw alles vervangen door eigen paleizen, vaak met Italiaanse of Franse architecten.

Eva Perón Op de begraafplaats van Recoleta ligt tegenwoordig Evita Perron begraven. In eerste instantie onder haar meisjesnaam Duarte. Met name de militaire dictators waren bang voor de (populariteit van) de Peróns. Juan Perón was president van 1946 tot 1955.Eva was zeer populair. Ze stierf op 33 jarige leeftijd aan kanker. Tot 1973 mocht  de Peronistische partij onder het militaire bewind niet meedoen aan de verkiezingen. Juan Perón won op 78-jarige leeftijd weer de verkiezingen, maar zonder Evita hield hij dat maar 9 maanden vol. Evita is voor veel Argentijnen nog steeds een heilige. Het is dan ook druk bij haar graf.

Tegu Aan de zeekant van de stad maken we een wandeling en komen deze tegu tegen. Daarna nemen we nog één keer deel aan het chaotische stadsverkeer. Bussen en taxi’s die zonder om te kijken een baan of 5 opschuiven, ineens stoppen of rechts inhalen. Dat hoort erbij.

Onze bestaanszekerheid We zijn op de eindeloze pampa: hier zijn meer koeien dan Argentijnen. Veel vlees is voor de export. Vlees is hier behoorlijk goedkoop, maar gek genoeg is zuivel peperduur. Denk aan 9 euro voor een liter gewone yoghurt. Ook groenten en fruit zijn duurder dan in Nederland. Wij kunnen het betalen, maar voor de “gewone hardwerkende Argentijn” is het lastig. President Milei heeft de meeste subsidies afgeschaft, om zo de inflatie een halt toe te roepen.

Museum Guamini In Guamini willen we een museum bezoeken dat een beeld moet geven van de kolonialisatie van dit deel van Argentinië. In de zogenaamde woestijnoorlog zijn de oorspronkelijke inwoners verdreven, vermoord of tot slaaf gemaakt. De Jezuïeten speelden daar ook een belangrijke rol in. Helaas is het museum ook slachtoffer van het Mileibewind om te stoppen met subsidies. In een achterafgebouwtje werken nog 2 mensen aan de collectie. Ze zijn vooral bezig om de spullen te beschermen tegen weersinvloeden. Het museum is zo lek als een mandje.

Epucuen Het gebeurde op 10 november 1985. Hevige regen en een damdoorbraak zetten het stadje Epucuen onder water. Er vielen geen slachtoffers, maar de stad werd nooit meer bewoond. Het is nu een bezienswaardigheid.

Lago Epucuen Epucuen ligt aan een zoutwatermeer. Er werd hier veel zout gewonnen, maar door de klimaatverandering valt er hier meer regen en is het zoutgehalte te laag geworden. Aan de bomen is nog wel te zien hoe zout het hier was.

Cerro Gran Chaco De pampa sluit in het zuiden af met een kleine bergketen. Wij willen daar een wandeling maken. Vanwege een pijnlijke rug van Roelien gaat Cock alleen. Al snel blijkt dat het een pittige wandeling is. Het gaat steil omhoog en handen en voeten zijn nodig om verder te komen. Er zijn geen markeringen en Cock’s tempo ligt erg laag. Na 4 uur is ie halverwege. Nog 5 uur licht voor de 2e helft. Ook de afdalingen zijn bijna alpien. Later blijkt dat andere mensen daar abseilend omlaag zijn gegaan.

Vakantie Na de bergtocht van Cock is het tijd om even te relaxen. Kopje thee, koekje en bergen op de achtergrond.

Einde vakantie Na de bergtocht van Cock gaat het ’s nacht hard regenen. Daar knapt de weg niet van op. Een lokale boer – op paard – geeft ons de tip om voorzichtig te rijden. Dat was een understatement. Al snel glijden we alle kanten op en komen dwars op de weg te staan. Met rijplaten en de lier komen we weer in de goede richting. Geleerde les: als het geregend heeft op deze mooie vruchtbare klei: wacht geduldig totdat het pad weer droog is. Of neem een paard.

Monniksparkiet Is nooit alleen en maakt heel veel herrie.

Nandoe Het is een vogel, maar hij vliegt niet. Zoals de Engelsen zo fraai zeggen: a flightless bird.

Flamingo en meer We staan hier op een dam dwars door een meer. Het barst van de vogels. Voor Roelien voelt dat als een kadootje. We zien flamingo, steltkluut, coscoroba (een zwaan) en nog veel meer.

Financieel verslag We kregen van jullie behoorlijk wat opmerkingen rond onze financiële perikelen. Hierbij een update. De Vlamingen trekken hun aanslag in. Dus die 800 euro hoeven we niet te betalen. De dubbele kosten voor de verscheping nemen af: Robert heeft weer 1000 euro overgemaakt. In Argentinië betalen we 90 eurocent voor een liter diesel. Crowd funding is nog niet nodig.

Eindeloos Voor ons staat deze weg symbool voor onze vakantie: eindeloos. Met deze nieuwsbrief hopen we jullie weer een kijkje in ons leven hier te hebben gegeven. Heel veel komt niet aan bod. De leuke contacten met de Argentijnen, hoe wij ingespeeld zijn op elkaar, de nukken van de Bravo én hoe wij dat weer oplossen. We voelen ons zeer bevoorrecht dat we deze reis mogen maken, terwijl er tegelijkertijd zoveel ellende op de wereld is. We beseffen heel goed dat we het met z’n allen zeer goed hebben in Nederland. Als altijd: reacties welkom!

Ga verder met deel 4.

Vlaams kado We reizen nu rond in Uruguay. Zoals je kunt lezen in deze nieuwsbrief ging dat niet helemaal vanzelf. Vlak voor ons vertrek uit Nederland kregen we een brief van de Vlaamse Belastingdienst. Toen we de BraVo naar Antwerpen brachten heeft men een kiekje van ons gemaakt. Een duur kiekje, want ze vragen ons nu om 800 euro te betalen, omdat we de tol niet hebben betaald. Zelf denken we dat we als oldtimer vrijstelling hebben. Bezwaar is ingediend. Wordt vervolgd.

Nederlands cadeau Na 17 uur vliegen kwamen we begin september in Montevideo aan. Zonder gedoe door de douane. Rustig met de bus naar onze airbnb in het centrum en vlak bij de haven. Lekker rondgeslenterd door het oude koloniale centrum. De dag erna begonnen met de procedure om de BraVo in te voeren. Alles liep lekker, totdat bleek dat onze Nederlandse agent de overtocht niet heeft betaald. Zonder betaling stopt de procedure en wordt de auto niet vrijgegeven. Wij uiteraard meteen contact opgenomen met agent Robert. Hij zou het de komende dagen in orde gaan maken. Ondertussen horen wij van mensen in Montevideo dat het bij Robert wel eens vaker voorkomt dat mensen hun voertuig niet meekrijgen en dan maar zelf nog een keer betalen. Oei, daar zitten we niet op te wachten om nog een keer ruim 3000 euro te betalen.

Zon draait over noord! Wij zijn voor het eerst op het zuidelijk halfrond. Het went nog niet dat de zon nu over noord draait. We gebruiken de zon om ons te oriënteren, maar dat gaat nu regelmatig mis. Willen we zuidwaarts teruglopen naar onze airbnb, dan doen we dat op de automatische piloot midden op de dag met de zon op onze snoet. Hier loop je dan steeds verder van huis. Hopelijk gaat het snel wennen.

Vliegtuigcrash Het was in oktober van 1972. Waar waren we toen? Wat gebeurde er? Cock herinnert zich nog de gijzelingen door de Palestijnen op de Olympische Spelen in München.  Schreef hij een werkstuk over in de brugklas. Hier in Uruguay denken ze dan aan het jonge rugby team dat in oktober met het vliegtuig naar Chili ging om een wedstrijd te spelen. Boven de Andes verongelukte het vliegtuig. Na 8 dagen werd het zoeken gestopt. Na 72 dagen wisten 2 overlevenden de bewoonde wereld te bereiken. Uiteindelijk overleefden 16 van de 45 inzittenden het. Het vliegtuig lag op bijna 4000 meter hoog, temperaturen waren in de nacht 30 graden onder nul en het enige eten bestond uit reepjes mensenvlees. Een indrukwekkend verhaal met daarin de vraag: wat zou jij doen in zo’n geval?

Cadeau in Montevideo Op onze 4e dag in Montevideo blijkt dat we de auto vrij krijgen als we 3800 euro betalen. We hebben geen keus, dus we betalen en spreken met Robert af dat hij ons snel terug betaalt. We krijgen meteen 800 euro overgemaakt. Over de resterende 3000 euro stellen we een betalingsregeling op. Uiteraard is het even afwachten wat het woord van Robert waard is. Op de 5e dag komt er groen licht. We mogen verder met de procedure. Het kost ons bijna de hele dag om alles te regelen. Toegang tot de haven, betaling voor de tijdelijke import, documenten om de BraVo weer uit te mogen voeren en nog wat zaken. Overal “mogen” we met cash dollars betalen. Dat tikt uiteindelijk aan tot bijna 1000 USD. Halverwege de middag staan we dan eindelijk weer naast de BraVo. Omdat de uithalers de lichten hadden laten aanstaan, zijn de accu’s leeg. Dat is snel opgelost met starthulp. In de BraVo zijn een paar kasten opengebroken ,sluitingen stuk,  maar er mist niets belangrijks. We rijden het haventerrein af en gaan bij onze airbnb de rugzakken ophalen. Hmmm… Betaald parkeren, te betalen via een app. Hoe dan? Een voorbijganger komt ons helpen, opent zijn app en betaalt voor ons het parkeergeld. Zo kan het ook. Een mooi cadeau!

Verwennerij We zijn heel blij dat we de BraVo weer hebben! We verwennen de BraVo met diesel, een nieuwe gasfles en een voorraadje eten en drinken voor onszelf. En wij worden verwend met heel veel nieuwe vogels. Denk aan de roodkopgier, campogrondspecht, roodkuifkardinaal, maar ook gewoon de huismus en kieviten, maar dan wel de Amerikaanse varianten. Uruguay heeft overigens 3,3 miljoen inwoners, is ruim 4 keer zo groot als Nederland en er leven dus 25 keer minder mensen op een vierkante km dan in Nederland. Maar wel veel meer vogels.

Mieren Op onze eerste wandeling moeten we een aantal keren over een kolonne mieren heenstappen. De mieren zijn druk bezig met transport. Zware lasten worden met 2 mieren tegelijk gedragen.

Ooievaar Zoals jullie weten zijn er ongeveer 10.000 verschillende vogels op onze planeet, waarvan 645 in Uruguay. Eén daarvan is de Magoeari, een ooievaar die duidelijk afwijkt van het Nederlandse exemplaar.

Zeeleeuw In -of is het op? – Cabo Polonia komen we honderden zeeleeuwen tegen. Zij liggen rustig op een rots en glijden zo nu en dan het water in om een visje te verschalken. Wij zijn de hele dag bezig om ze te vinden en op de gevoelige plaat vast te leggen. Dat lukt goed, zowel met de Nikon als met de DJI-drone. Slechts 1 plaatje delen we nu met jullie. Sorry!

Koeien Uruguay bestaat grotendeels uit vruchtbaar laagland, waar vooral veel veeteelt is. 12 miljoen koeien lopen hier rond. Het gemiddelde veeteeltbedrijf is hier 600 ha groot en heeft 600 koeien. In Nederland is dat 40 ha met 100 koeien. Dus hier is het veel extensiever, schoner en met veel minder boerderijen.

Roodkopgier We zouden het hier kunnen hebben over de roodkopgier en zijn eeuwig doorgaande gezweef op de thermiek. Maar eigenlijk zouden we onze wandeling moeten beschrijven. Een wandeling van 12km in 8 uur tijd. Die vrijwel nergens over een pad ging, maar wel door dicht struikgewas. Met doorns en stekels. Waardoor bebloede armen en benen. En hoe we vlak voor donker toch op een pad kwamen. En we uiteindelijk redelijk uitgeput bij de BraVo terug kwamen. En we erg verlangden om zelf een roodkopgier te zijn.

Bliksem Tot nu toe hebben we alleen maar mooi weer gehad. Plotseling is er een omslag en vult de lucht zich met thunderbold and lighning. Wij zitten gelukkig binnen. En zien om ons heen overal de bliksem inslaan. De regen verandert de onverharde wegen in modderige glijbanen. We glibberen nog een stukje verder en houden het verder voor gezien. De dag erna is weer gewoon zonnig en droog.

Treinta y Tres Treinta y Tres is een stadje in Uruguay dat zijn naam dankt aan de 33 verzetsstrijders die een belangrijke rol speelden in het onafhankelijk worden van Uruguay. De stad heeft daarvoor een Obelisk opgericht. Ook zie je het kenmerkende stratenpatroon.

Museo Trinidad We hebben nu een paar kleine museos bezocht. Steeds worden we met open armen ontvangen, wordt speciaal voor ons de sleutel gehaald of wordt gepoogd de teksten voor ons in het Nederlands te vertalen. Allemaal heel lief en aardig.

Afscheid Zo langzamerhand gaan we afscheid nemen van Uruguay. Een land waar we ons niet op voorbereid hadden. En ons zeer positief heeft verrast. Het wordt wel het Zwitserland van Zuid-Amerika genoemd. Het is het minst corrupte land. Morgen gaan we naar Argentinië, het land van de kettingzaagpresident Milei. Waar de economische en politieke stabiliteit een heel andere is dan hier in Uruguay. We gaan het meemaken. Daarover meer in onze volgende nieuwsbrief. Reacties per email, whatsapp of signal zijn altijd welkom!

Ga verder met deel 3.

12 november 2023 Na 6 weken Ierland kwamen we half november weer thuis. Grote schrik: een lek dak. Foutje van de dakdekker. Die zich echter niet verantwoordelijk voelde. We wisten toen nog niet dat het 7 maanden zou duren voordat de reparatie zou plaatsvinden. Ondertussen de tijd gebruikt om op de plaats van het oude huis een tuin aan te leggen. Die is nu een groene oase geworden. Nieuwsgierig naar onze Ierland reis? Klik hier voor deel 1 hier voor deel 2

Lekke ruiten In de winter bleek dat we 2 lekke ruiten hebben. Gelukkig wel garantie. Een grote kraan werd ingezet voor de vervanging. Helaas scheurde 1 van de nieuwe ruiten bij het plaatsen. Dus mocht de kraan nog een keer terugkomen. Voor het hele verhaal over de bouw van ons Passiefhuis, zie https://passiefhuis.cockvanderkaaij.nl/

14 juni 2024 Na 7 maanden eindelijk de dakreparatie. 10 m2 van het dak is nieuw aangebracht, er is 5 m3 nieuwe droge cellulose ingeblazen, 15 m2 EPDM-dakbedekking is vervangen en er is 190 meter banen geplakt op de aanwezige naden. Technisch is dit probleem nu opgelost. Financieel en juridisch zal dit nog jaren gaan duren. En zo komen we aan de reden voor deze nieuwsbrief: nu kunnen we eindelijk aan onze nieuwe reis beginnen. Dezelfde week nog boeken we de boot (BraVo) en de vlucht (wijzelf) naar Zuid-Amerika.

Antwerpen Terminal 1333 in Antwerpen was het afleveradres. Dinsdag 13 augustus zou de vertrekdatum van de boot zijn. Totdat bleek dat die boot uit het schema was gehaald. Zonder overleg werden we een week later ingepland. Maar onze vlucht stond wel vast. Lang verhaal kort: we mochten een boot eerder, mits we binnen 24 uur de BraVo zouden inleveren in Antwerpen. Wij dus als een gek de BraVo ingepakt en vrijdagochtend 2 augustus naar Antwerpen gereden.

MV Grande Nigeria Op 6 augustus zou de MV Grande Nigeria – met droog onder het dek de BraVo – vanuit Antwerpen vertrekken. Helaas kregen we bericht dat dat niet het geval was. Vervolgens werd 9 augustus de ETS, de estimated time of sailing. Met de nadruk op de E… Op het moment van schrijven van deze nieuwsbrief vaart de Grande Nigeria voor de kust van Den Haag en is op weg naar Hamburg. Dus nog niet richting Montevideo… Wil je weten waar ie nu is? Ga naar hier.

Ons plan Plan is een wat groot woord. We verwachten dat de BraVo en wij elkaar in Montevideo ontmoeten op 5 september. Dan eerst wat praktische zaken regelen, zoals de tijdelijke invoer, verzekering, gasflessen kopen, reservewiel van 130kg op het dak zien te krijgen en gewoon de BraVo weer inrichten. Er mocht tijdens de overtocht geen gas, geen voedsel, geen kruipolie of een peper-en-zoutstel aan boord zijn. Maar toch: zie het kaartje van wat we misschien gaan doen. En zoals gezegd: we blijven X maanden weg.

63e marathon Eigenlijk de enige “verplichting” die we hebben is dat Cock zijn 63e marathon wil lopen in Buenos Aires.

2 vogels En voor Roelien is het ook vrij simpel: er zijn maar 2 soorten vogels in Zuid-Amerika: zangvogels en niet-zangvogels. En Roelien verheugt zich op het zien van pinguïns (een niet-zangvogel).  Veel mensen vragen ons nu al of een pinguïn een vogel of een zoogdier is. Het antwoord is: een pinguïn is een zeevogel die niet kan vliegen. Kenmerken van een vogel zijn dat hij/zij/het veren heeft en dat ie eieren legt.

Waren wij er eerder? Voor Roelien is het de eerste keer dat ze naar Zuid-Amerika gaat. Cock is in 1986 met een groepsreis naar Peru en Bolivia geweest. Toen is daar het reiszaadje geplant. En vooral de liefde om met eigen vervoer te gaan, staan en slapen waar je zelf wilt.En Roelien heeft dat virus ook.  Zou het besmettelijk zijn? Reacties welkom!

Ga verder met deel 2.

Cock en Roelien gaan de Europese winter van 2024 / 2025 in de Zuidamerikaanse zomer doorbrengen. Wil je onze reis volgen? Schrijf je dan rechtsboven in!