deel 4

De gouden cirkel.

(door Cock) Het is even wennen. Alle vrouwen hebben ons verlaten. Alleen Cock, Filip en Sjoerd zijn nog over. Is samen met de vrouwen ook het geluk vertrokken? De eerste week na hun vertrek brengt ons wat tegenslag. Een uitlaatbeugel die breekt, een radiateurstang die losgetrild is, een lekkende kachel die dagelijks 10 liter water nodig heeft, een koppeling die niet meer werkt en een digitale camera waarvan de (enige!) kaart het begeeft.

Huiver mee en lees verder.

We starten dit deel met wat toeristische uitjes. Zo gaan we naar Thingvellir, Geysir en Gullfoss. Ook wel bekend als de Gouden Cirkel. Bij Thingvellir maken we een zeer mooie zonsondergang mee. Hoewel ik de nacht ervoor maar 2,5 uur geslapen heb, blijf ik toch fotograferen totdat de laatste zonnestraal om een uur of 11 verdwenen is. De dag ernaar wandelen we door de kloof die de scheiding vormt tussen de Europese en de Amerikaanse continentale plaat. Heel mooi. De volgende stop is bij Geysir. De Geysir werkt echter niet meer, maar zijn broertje Strokkur wel.

Aan het eind van de dag - als de 'gewone' toeristen verdwenen zijn, komen we bij de Gulfoss aan. Hier genieten we in alle rust van deze zeer fraaie waterval. Een klein stukje verder op gaan we kamperen. We zien dan nog steeds de nevel van de Gullfoss.

Een heel aparte verrassing is het warme bronnengebied van Kerlingarfjoll. Hoewel we deze dag al verwend zijn geweest met een wandeling bij een gletsjermeer, worden we nu nog verder aangenaam getroffen. De bronnen liggen op ruim 1000 meter hoog en het is hier echt puur natuur. Net zoals het weer. Stormachtige wind en laaghangende bewolking geven het ene moment een prachtig uitzicht en even later zie je geen hand voor ogen. Warm is het ook niet. Filip en ik maken nog een extra rondje. Waarbij we verdwalen en de GPS ook geen uitkomst meer bied. Na zeer vele loopuren, een doorwading, Cock die door een sneeuwveld zakt en momenten van vertwijfeling komen we om half 11 - het begint al weer donker te worden - bj Sjoerd aan. Gelukkig is hij bij de auto gebleven en heeft hij geen zoekacties gestart. De dag is nog niet voorbij. Vanwege het weer is het niet te doen om hier de nacht door te brengen. Over de glibberige wegen gaan we weer naar beneden. De BraVo heeft continue de neiging om de greppel in te glijden.  Uiteindelijk doet ie dat ook. We zijn vrij lang bezig om hem weer op het rechte pad te krijgen. Ik vrees dat we de weg behoorlijk gesloopt hebben ter plekke. De dag erna is het weer prachtig weer. Zie de foto op de openingspagina.

In Hveravellir gaan we goed gebruik maken van de geothermische warmte en zitten langdurig in het warme bad. Overigens is dat voor mij nadat ik 35 km hardgelopen heb. In 4,5 uur tijd. Ik krijg ondertussen vertrouwen in de marathon van Reykjavik op zaterdag 19 augustus. Dat is nog ruim 1 week.

Ook een mooie training was de stairrun in een elektriciteitscentrale. 240 meter omhoog over 1188 treden. Het record staat op ruim 9 minuten. Ik had er ruim 11 minuten voor nodig en eindigde hiermee op de 29e plaats sinds de start in 1996. Het is een bijzondere manier van traplopen. Door de steilte moet je je eigenlijk oom met je armen omhoog trekken. Het duurde even voordat ik dat doorhad. Een volgende keer moet sneller kunnen.

Je krijgt nu wat weinig foto's, want mijn camera is even out of order. Hopelijk is dat morgen weer in orde als we in de hoofdstad van het noorden aankomen: Akureyri. Dat is op 1 na de grootste stad van IJsland en heeft 15.000 inwoners.

Nu weten jullie weer alles.

Blijf mailen naar: ijsland@bravotravel.nl

En don't forget: Roelien is al weer thuis!